Ook dit jaar kozen we weer voor de westkust van Frankrijk. Op aanraden van enkele camperaars, die we vorig jaar hebben ontmoet, zou Bretagne een ware aanrader zijn voor ons. Ruimte, veel camperplekken en ruig. Enige spelbreker zou het weer kunnen zijn.

Om maar eerst met het laatste te beginnen. Het weer in Europa was dit jaar behoorlijk van de leg. Mooi  weer werd afgewisseld met buien en wind. In grote delen van Europa was het zelfs te warm en werd er gesnakt naar wat frisse wind.
Wij hebben de nodige regenbuien gehad. Dat hield in dat we in onze camper moesten verblijven. Niet bepaald een straf als je een goed bakkie koffie, muziek en een goed boek hebt. Gelukkig hebben we nooit hele dagen regen gehad. Vaak waren er lange momenten van droog weer om even te kunnen wandelen. In doorsnee hebben we knap weer gehad. We zijn bruiner terug gekomen dan we vertrokken zijn. Zijn veel buiten geweest en hebben veel kunnen zien. Niets te klagen dus.

Ons eerste doel was Mont-Saint-Michel in Noord-Bretagne. Via een tussenstop in het erg mooie Arras en dito Honfleur kwamen we op een camperplaats dicht bij deze toeristische attractie. In de tweede helft van de tachtiger jaren waren we hier ook al eens geweest. Mensen, wat is het commercieel geworden. Massatoerisme in de zomermaanden; een enorm groot parkeerterrein; pendelbussen; hotelletjes en restaurants en dan ben je nog helemaal niet bij het stadje. Gelukkig waren wij met de fiets en konden vlot doorrijden. Naast de nieuwe brug naar de Mont werd flink gegraven. Het eiland was geen eiland meer. Totaal dichtgeslibd. Daar moest dus wat aan gedaan worden. en dat doen ze. Kost heel veel; over een paar jaar kunnen ze opnieuw beginnen.
Mont-Saint-Michel blijft prachtig als je door de horde oosterse toeristen kan heen-kijken en -komen. Na vijven werd het rustiger en kon je er meer van genieten. De middenstand weet ook dat je toerist bent. Daarom zag je veel westerlingen met een meegebracht broodje en drankje zitten genieten. Zou ik iedereen aan willen raden.

Een ander mooie stad is Dinan. We hebben onder de brug gestaan tegen een redelijke prijs. Van daaruit de stad bezocht. Ook daar waren best veel toeristen. Toch ademt dit stadje een heel andere sfeer in. Relaxer. Een echte aanrader om deze oude binnenstad met een bezoek te vereren. De dag is zomaar om.

Een andere mooie ouder stad is Saint-Malo. Vanaf de camperplaats heel gemakkelijk met de bus te bereiken. Net als Dinan veel toeristen, maar heerlijk ontspannen en toegankelijk. De oude stad is mooi om er doorheen te wandelen, maar ook de wandeling op en naast de muur heeft zijn charme. Aan de noordkant van de stad, kan je bij laag water wandelen naar het kasteeltje "Fort National" Tegen een geringe vergoeding kan je dit mooie gelegen fort bezoeken.

Verschillende dagen hebben we met onze camper overnacht in een klein kustplaatsje. Het leuke daaraan is de afwezigheid van massatoerisme met als gevolg de gemoedelijkheid van de lokale bevolking. Ze begroeten je en soms komen ze langs voor een klein kletspraatje. Nieuwsgierigheid wint per slot van rekening. Je hebt wel mazzel als je zulke plekjes kunt vinden. Je ontkomt er niet altijd aan dat je op een minder leuke plek staat of dat de plaats waar je bent je niet aanspreekt. Zo ook met Cancale. Lijkt veel, maar ze bieden een mooie waterkant met daarlangs heel veel restaurantjes. De plaats zelf stelt niets voor. Best een gemiste kans, want de locatie heeft veel te bieden. De zee; wandelen en fietsen.

Een erg mooi punt is het schiereiland van Saint Jacut. Een plaatje die het zonder massatoerisme moet redden en dat ook doet. Naast de camperplaats zijn er twee camping en de nodige B&B's. Toch is het dorps-rustig. We hebben daar veel gewandeld en genoten van de warme maaltijden bij de lokale restaurantjes. We hebben daar een leuke ontspannende week gehad.
Eén van de wandelingen ging langs de kust naar de ruïne van kasteel "Chateau du Guildo" Een mooie ruïne die je vrij kan bezoeken.

We hebben twee nachten overnacht op Point L'Acouest. Dicht bij de boot naar het eiland "Ile de Brehat". Juist de dag dat we het eiland gaan bezoeken begint het met regen en motregen.

Ile de Brehat bestaat uit twee eiland verbonden met een zogenaamde brug. Wij hebben beide eiland wandelend verkend. Fietsen mee is erg duur. Huren is dan goedkoper, maar er valt niet veel te fietsen. Heuvel op; heuvel af. Ile-de-Brehat is erg mooi, zelfs met slecht weer. Dat ging in de loop van de dag over en kregen we een lekker zonnetje.

In Paimpoll hadden we gelukt. Niet alleen omdat het een leuke plaats is, maar ook omdat 's-avonds. Rond zes uur hoorden we muziek. Bleek een Bretonseband te zijn bij het havenhoofd. Een kleine honderd boten kwamen binnenvaren in het kader van een race tussen Engeland en Betagne. Het werd er erg gezellig en ook de terrasjes waren prettig gevuld. Tussen de boten die binnenkwamen was er de Sway uit Medemblik. Leuk om te zien dat er ook een boot bij was uit Nederland.

Een erg mooie omgeving om te wandelen en te genieten is het schiereiland van Cap Frehel. Op de kaart ziet het er niet zo indrukwekkend uit, maar als je er bent en daar wandelt is het erg mooi. De kust is ruig en erg afwisselend door de vele kleine standjes. Toe wij er waren waaide het hard. Je hebt dan een mooie golfslag. Niet alleen geschikt voor kitesurfers, maar ook voor de zwemmers die hun gevecht met de golven aangingen.
Van vuurtoren Frehel is het een uur en een kwartier wandelen naar kasteel "fort de Lahatte". Een erg mooi kasteeltje gebouwd op wat rotsen net in de oceaan. Via een brug bereikt je dit pronkstukje. Je bent daar zomaar een uurtje of wat zoet. Het terug wandelen naar de vuurtoren blijft wederom mooi. Komt o.a. door de lichtinval van de zon.

Wat je ook niet mag overslaan is de rode kust. Hoogtepunt vind je rond Ploumanach. Je bent daar echt een dag zoet om al dat moois te zien en in je op te nemen.